Bir Balık Methiyesi

“...

Çünkü yaşamak gibiydi yaptığı

Anasız bir tay gibi coşkun ve hüzünlü

Akşamın dinginliğini otluyordu o zaman

* * *

Her sabah denize çıkar, bir elma yerdi

Hüznünü ve çılgınlığını elmanın

Gözünü yumsan ağzında duyarsın

* * *

-ellerine bakma artık

çünkü kar yağıyor

çılgın hüzünlü-

* * *

Büyük kentleri düşünse de rahatlasa

İşte her şey nasıl haince karıştırılmış

Kirli çamaşırlarla sabunlar ayrı semtlerde

Saatin sonunda meydan

Suyun sonu ilerde

Böyle yaşamak zordur elbet anlıyorum

Çılgın ve hüzünlü

* * *

Çünkü bakışları yazda geçmiş bir geceyi andırıyor

Yaşanmış mı temmuzda mı belli değil

Çılgın ya da hüzünlü

* * *

Şimdi dolaşıyor aramızda

Kıpkırmızı bir duygu olarak

Doğudan batıya bir güz halinde

Çılgın ve hüzünlü

* * *

Biraz dağ yollarını öğrenmesi gerekir sanırım

Kahırçeker mekkari katırları gibi

Onlar ki hiçbir şeyleri yok

Korkunca çılgın sevince hüzünlü

* * *

-kar dindi

gerçekten dindi

ellerine bakabilirsin artık-

...”