Dilek Feneri

Öyle güzel bir geceydi ki ağaçların bile gölgeleri vardı.
Mehtapmış adı...
Geceyi gündüz yapan.
Gözlerimi kocaman açtım, daha çok göreyim diye sırf.
Olur da bir gün, ay gökten giderse hiç unutmayayım diye tekrar tekrar baktım.
Ne güzel aydınlık gece!
Günler de bitiyor, aylar da...
Neden yıllar bitince hem çok sevinir hem üzülürüz?
Bir balığın cevap bulamayacağı pek çok soru vardır.
Yirmi beşinci saat yeni bi gündür, sekizinci gün yeni bir hafta...
Neden bunun gibi, su gibi, gökyüzü gibi normal değildir biten yıl?
Neden gösterişlidir?
Hüzünlüdür?
Biten her yeni yıl, mehtap mıdır yoksa?

Bir dilek diledim.
Gökyüzünde hep mehtap olsun ve karanlığı da...
Güneşin gölgelerini sevdiğim kadar seveyim.